w górach jest wszystko co kocham tekst

Polecam słuchanie w słuchawkach. Nagranie archiwalne (1997), nigdy nie opublikowane. Zespół "Laudamus" pod kier. Pawła Piotrowskiego. Nie umiem dziękować Ci Panie Bo małe są moje słowa. Zechciej przyjąć moje milczenie I naucz mnie życiem dziękować. Naucz kochać w zachwycie, gdy dajesz, Naucz kochać goręcej, gdy bierzesz. „…W górach jest wszystko, co kocham…”, „…Wokół góry, góry, i góry…” – to fragmenty moich ulubionych tekstów śpiewanych na turystycznych W pamięci został mi sielski obrazek tego miejsca. I do takiego dziś też chciałam zawitać. Niestety, dziś jest inaczej. Zimą to raj dla narciarzy i jest tu ich bardzo dużo. Wciskamy się do zapchanego schroniska, gdzie udaje nam się znaleźć pusty stolik spędzamy tu jakieś pół godziny. Tłumy jednak nie są tym, co w górach lubimy. Twierdzi, że nie mógłby zrobić w Polsce tak osobistego filmu jak „Wszystko, co kocham" Jacka Borcucha, bo jego rockandrollowe wspomnienia związane są z Zurychem, a nie z polskim Wybrzeżem Twórcami przeglądu, który odbywa się w kampusie Politechniki Wrocławskiej są twórcy projektu W górach jest wszystko co kocham. Turystyczna Awanturka Muzyczna (TAM) – pierwsza edycja imprezy odbyła się w listopadzie 2004 roku w Beskidzie Sądeckim, a zakończyła się w Chatce pod Niemcową. Starstruck Rencontre Avec Une Star Bande Annonce. Tekst piosenki: polecam słuchanie w słuchawkach. Opracowanie muzyczne Paweł Piotrowski i Przyjaciele. podkład muzyczny - zobacz też: 1. Rozwichrzone nad głową - 2. Zielony las - 3. Połonina - 4. Odpowie Ci wiatr - 5. Hawiarska koliba - 6. W górach jest wszystko, co kocham - 1. Odpocznienie w cieniu skrzydeł Twych Pokój poznam poprzez miłość Twą. Choć upadnę, nie będę martwił się, Gdy schronienie znajdę w cieniu skrzydeł Twych. Ref.: Znajdę w cieniu (3x) skrzydeł Twych. 2. W Twoim cieniu me schronienie jest Twa osłona nie zawiedzie mnie. Wobec strzał ja nie muszę trwożyć się, Gdy schronienie znajdę w cieniu skrzydeł Twych Paweł Piotrowski - Producent (aranż., wykonanie, vocal i chórki), Monika Ubik (vocal) i Przyjaciele Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu 606 680 163 polek@ FB S YT SC Apolinary POlek Wieści Występy Kto zacz Płyty Posłuchaj Wideo Poczytaj teksty przekłady wiersze Galeria Kontakt W górach jest wszystko co kocham IV Kołysanka dla Nieznajowej [tekst] W górach jest wszystko co kocham V Skończy się kiedyś Ubrana tylko w trawy połonin I znowu odjeżdżam [tekst] [nagranie] Kup płytę w sklepie W Górach Kup płytę w sklepie W Górach by POlek Updated: 13 sierpnia 2014 Category: płyty ← Muzyczny Azyl nad Szelmentem – Benefis Bardów Spalanie → Copyright © 2022 · All Rights Reserved · Apolinary POlek Music Lite by Organic Themes WYSZUKAJ IMPREZĘ wpisz tytuł / nazwę / tekst wyszukiwanie szczegółowe » Sport Turystyka Fotobank » Festyn » Gry i zabawy » Inne » Kino » Koncert » Konkurs » Spektakl » Sport i rekreacja » Spotkania i prelekcje » Taneczna » Turystyka » Wystawa POLECAMY: SZCZEGÓŁY IMPREZY Magic Show - Zbigniew Brozi Brzozowski, Fakir Don Slavio godz. 19:00 Miejsce: Amfiteatr w Parku Kuracyjnym, ul. Parkowa 3 Miejscowość: Ustroń Gmina: Ustroń Organizator: Miejski Dom Kultury 'Prażakówka' Telefon: 33 854-29-06, 33 854-56-05 Fax: 33 854-29-06 E-mail: mdk@ Strona www: Cena biletu: 30 zł Dzieci do lat 3 - bezpłatnie « powrót tel. (033) 85-78-723 fax: (033) 85-78-721 e-mail: info@ design by Polityka prywatności Aby ułatwić korzystanie z naszej strony internetowej, używamy plików cookies, które zapisywane są na Twoim komputerze. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat plików cookies znajdziesz w Polityce Cookies OK w górach jest wszystko co kocham no może prawie i wszystko pani barmanka Małgocha Z rana jej kłaniasz się nisko I sznurek nurków pod sklepem spragnionych gór jak kielicha Władek co kiedyś miał krzepę Winiet co ledwo już dycha Co rano browar dowożą klientów czeka już trzystu z pragnia prawie już gorzą czekają wciąż na turystów turysty to są bałwany ale zarobić ci dadzą najgorszy to jest kochany Harcerz co trzyma wciąż z władzą Bo w górach jest wszycko Najpiękniej na świecie na skałach schronisko Góralka co plecie I gwiazdki na niebie i prawd welon długi I ścieżki do ciebie I słońca usługi Harcerz ci nie da zarobić Przejdzie i brud pozostawi Rychu co robił w Najrobi Jednego prawie by zabił harcerzy w górach jest plaga taki to nie wie że żyje twierdzi że górom pomaga A to gadziny i żmije wodę wciąż żłopie w schronisku Za darmo proszę a jakże Darmo dostaniesz po pysku i kimnąć chciałby się także taki unika wciąż ludzi bo człowiek to dla nich zwierze Sztandary wiesza i brudzi To właśnie są ci harcerze Zobaczy Rysia czy dzika zwieje ci zaraz na drzewo raz ujrzał alkoholika to się rozpłakał kolego słuchają cichych zespołów ciszej śpiewają niż pierdzą oj nie wygrzebierz się z dołu gdy wpadniesz w muflonów twierdzę Góral ich goni kijami Precz paszoł won do Rydzyka Jeden ich szczuł łańcuchami Sypnęli go do Michnika Wybuchła taka afera bo harcerz trzyma z reżimem Że biedny nasz Władek Nera W pierdlu zimował dwie zimy w górach co kocham jest wszystko no może wszystko i prawie Baba co wnerwia w schronisku I tępa muflonów gawiedź W górach jest wszystko, co kocham? Na pewno tej miłości na górskim szlaku znajduję sporo. Chociaż (o czym już wspominałam) jest to zdecydowanie trudna miłość. Miłość, która niejednokrotnie wystawia na próbę moją cierpliwość. Miłość, która kopie po tyłku w najmniej spodziewanym momencie, by po chwili uderzyć prosto w serce, mówiąc: „zobacz jak daleko razem zaszliśmy i jak nam tutaj cudownie”. W górach jest wszystko, co kocham Piszę dla Was ten tekst siedząc na parapecie okna górskiego schroniska (Strzecha Akademicka i jej wspaniałe, wielkie parapety <3). Przede mną ośnieżone szczyty. Nie mogę uwierzyć, że jeszcze pół godziny temu tam spacerowałam. Czy mogą być lepsze warunki do pisania o miłości? Nie dziwię się już romantycznym poetom, którzy ruszali na szlak, by wznieść się na szczyty inspiracji. *** Teraz się nie dziwię, choć był taki okres, że pompatycznie śmieszni wydawali mi się artyści zdobywający góry, krzycząc „wolność!”. Dziś krzyczę razem z nimi, a słowo „wolność” odbija się echem po mojej duszy. Może jest to pompatycznie śmieszne, ale jakie prawdziwe. *** Szanuję góry za to, że w jednym momencie pozwalają pomyśleć: „nie jest tak źle, łatwizna”, żeby dosłownie 5 minut później odebrać oddech i wiarę w to, że dam radę postawić jeszcze jeden krok. *** Góry kradną mój oddech nie tylko wtedy, kiedy każdy kolejny krok wydaje się być tym ostatnim. Dwutlenek węgla zostaje uwięziony w płucach też, kiedy staję wprost naprzeciw piękna, którego nie jestem w stanie opisać. Rzadko kiedy brakuje mi słów, czasem myślę, że słowa to jedyna broń, jaką mam w tym życiu. Wobec takiego piękna czuję się jednak uroczo bezbronna. *** Lubię pozwolić górom zdominować się trochę, popatrzeć na mnie z góry, powiedzieć „Hej maleńka, kim Ty jesteś z tym swoim maleńkim światem?” Czuć się nieważną, nic nieznaczącą to czasem dokładnie to, czego potrzebuję. *** I za tę ciszę kocham góry, kiedy wreszcie udaje się znaleźć przycisk „mute” dla świata, który na co dzień krzyczy za głośno. Nie ma zakłóceń, niepotrzebnych szmerów, a myśli, które gdzieś na co dzień się gubiły, mogą wreszcie wybrzmieć głośno. *** Uwielbiam górskie schroniska i nocowanie w nich na szlaku. Uwodzi mnie ich muzyka złożona ze skrzypiącej, drewnianej podłogi i uderzającego w szyby wiatru. A kiedy w okna zaglądają mi szczyty, a ja skulona nieśmiało odpowiadam im spojrzeniem, czuję (co się rzadko zdarza, bo żyję dość zachłannie), że nic mi więcej nie potrzeba. *** Uwielbiam zwyczaj pozdrawiania się na szlaku. „Dzień dobry”, „Cześć”, skinienie dłoni i kilka uśmiechów wymienianych nie tylko z polskimi turystami sprawia, że czuję się częścią czegoś dobrego i miłego. Jest coś pięknego w tym, że w codziennym pośpiechu być może nie przepuścilibyśmy się w drzwiach, być może nie zwrócilibyśmy na siebie uwagi, patrząc na idące równym tempem własne buty. A tutaj, zmęczeni, z przyspieszonym oddechem, ze zgiętymi karkami i spoconymi czołami, znajdujemy czas. Czas na to, by się zauważyć. Wierzę, że jesteśmy lepszymi ludźmi, tylko trochę przemęczonymi codziennością. *** Gorąca herbata nigdzie nie smakuje tak dobrze, jak po wielu godzinach wędrowania w mrozie na górskim szlaku. To coś więcej niż herbata, to napar płynnego dobra, który otula ciepłem każdy centymetr zmęczonego, zmarzniętego ciała. *** Im więcej metrów nad poziomem morza, tym zmęczenie szybciej mija, a kilka głębszych oddechów ma lepsze zastosowanie niż kilka głębokich łyków mocnej kawy. *** W górach zapominam, że poniedziałki, praca, rachunki, że naczynia trzeba zmywać i że trzeba zawsze być rozsądnym człowiekiem, że szybko biec, że życiowe szczyty zdobywać i nie potykać się na prostej drodze. To wszystko wydaje się być nierealne, jak jakiś inny świat, jakby to co prawdziwe działo się tylko tu i teraz. *** Góry wyzwalają we mnie banalne metafory i patetycznie śmieszny ton. Nie potrafię o nich pisać inaczej, jak wspominając o ich monumentalnej wielkości, o wolności wdzierającej się do serca i rozszerzającej płuca czy o pięknie natury, której człowiek nigdy nie będzie w stanie dorównać swoimi wytworami. To wszystko zostało już powiedziane i to wszystko wciąż nie wyraża nic. Lubię być tym banalnym człowieczkiem z tym swoim śmiesznym słownikiem, głupiutkim i zakochanym głupiutką miłością w pięknie, którego nigdy do końca nie zrozumie. W górach jest wszystko, co kocham? Na pewno jest tam wszystko, co sprawia, że kocham życie od stóp aż po sam wierzchołek!

w górach jest wszystko co kocham tekst